Aandacht

‘Hou je bek, vuile tyfushoer’, zegt de man tegenover me. Wow! Ik sprak hem aan omdat hij geen voorrang verleende. Ik had het kunnen raden natuurlijk: dat zijn taalgebruik sterke overeenkomst zou vertonen met zijn rijgedrag. ‘Als je maar niet denkt dat je gelijk hebt’, probeer ik nog, want ik wil toch het laatste woord. Hij doet zijn raampje dicht en rijdt weg.
Ik ben op de terugweg van de opening van de expositie ‘Koud!’ in Museum Kasteel Wijchen. Ben, een van onze leden en jarenlang conservator in het museum, leidt me rond. Een moedige keuze om in een klein museum de ijstijd te verbeelden voor een breed publiek. Maar zonder meer succesvol als je afgaat op de positieve reacties van de bezoekers en vooral van de vele aanwezige kinderen.

Tijdens onze rondgang wordt me duidelijk dat de meeste van de bijzondere objecten daadwerkelijk in onze regio gevonden zijn. Dus niet geleend van het RMO of een gespecialiseerde instelling. Maar de vindplaats staat niet bij de vondsten vermeld. Zelf denk ik dat het beter doordringt dat die ijstijd echt hier was, waar we ons nu bevinden, als men ziet dat de vondsten uit de streek komen en niet van ergens ver weg. Ik maak er een opmerking over en nog voor ik vertrek hoor ik dat die (eerder verworpen) vermelding toch weer wordt overwogen. Fijn als een museum zo open en flexibel is.

Ben stelt me links en rechts voor als ‘de nieuwe voorzitter’ van onze afdeling. Nu bevalt mij die titel beter dan de benaming aan het begin van dit blog, maar hij is eigenlijk ook een beetje bezijden de waarheid. Zelf zie ik het voorlopig meer als ‘ad interim’, ‘tijdelijk’ of ‘aspirant’. Als vice-voorzitter is het vervangen van de voorzitter een vanzelfsprekende taak. Of ik ook een goed opvolger zou zijn wil ik graag voor mezelf nog even testen. De wisselingen in het bestuur, en de voorbereidingen voor ons 11e lustrum zijn overigens wel de reden dat ik al lang geen blog meer heb geschreven. Er moet veel geregeld worden, in gang gezet en aangevraagd.
Maar nu is een moment van tijdelijke rust aangebroken. De plannen zijn getrokken, thema’s bedacht, sprekers gevonden, ruimtes geregeld, subsidies aangevraagd en… toegekend. Eindelijk kunnen we ons op de uitvoering gaan richten. In mijn ogen het leukste en meest creatieve deel!

Een tipje van de sluier:
Enerzijds organiseren we het symposium ‘Nieuw! Innovatieve technieken in de archeologie’ waarvoor Bas, Leo en Rob vijf sprekers hebben gevonden die ons een beeld geven van nieuwe technieken of nieuwe toepassingen van technieken en de betekenis daarvan voor de archeologie. En natuurlijk gaan we de sprekers vragen of die technieken voor ons als liefhebbers in de archeologie toepasbaar kunnen zijn. Het symposium wordt op 4 november gehouden in de Schouwburg in Cuijk. Voor de organisatie krijgen we onder anderen hulp van onze leden van de Werkgroep Archeologie Cuijk, die graag met ons meedenken. En het mooie is: dankzij de hulp van het AWN hoofdbestuur kunnen we belangstellenden van alle afdelingen en professionals waarmee we samenwerken uitnodigen. Zo kunnen we ‘kennisbevordering’ koppelen aan kennismaking en netwerken. Want hoe meer we als werkveld samen kunnen doen en hoe meer kennis we kunnen uitwisselen, hoe beter dat voor onze leden is. In de eerstvolgende nieuwsbrief maakt Leo meer bekend over het symposium, de sprekers en hoe je je kunt inschrijven voor deze dag.

Het Besiendershuis (ca. 1525). Foto: Aad Hendriks

Naast het symposium voor onze eigen achterban en het werkveld richten we ons ook op een breed publiek. Het in coronatijd met hulp van Kees gestarte thuiswerkproject ‘Waalkade 2’ sluiten we af met een kleine maar fijne expositie in het middeleeuwse ‘Besiendershuis’ in Nijmegen. Een toplocatie voor ons, slechts een paar honderd meter verwijderd van de plek waar in 1996 de opgraving heeft plaatsgevonden die we de afgelopen jaren hebben uitgewerkt. We vertellen het verhaal van de locatie en de opgraving, van ons unieke project en de samenwerking met Bureau Archeologie en tonen dan uiteindelijk wat het onderzoek heeft opgeleverd: een inkijkje in het leven van de ‘Sloebers van de Waalkade’, zoals de tentoonstelling gaat heten. Het is leuk om aan ‘gewone mensen’ te laten zien hoe wij als ‘gewone mensen’ hebben onderzocht hoe ‘gewone mensen’ zo tussen 1750 en 1850 aan de Waalkade leefden.

Panoramafoto van Aad tijdens onze eerste inspiratie- en meetsessie, klik aan voor groot

In het laatste jubileumoverleg gaat het erover hoe we onze plannen gaan communiceren. Een persberichtje alleen is echt niet meer genoeg. Wil je aandacht dan moet je bijna altijd in de overtreffende trap. Extremen krijgen de voorkeur: van ijstijd tot opwarming van de aarde: als het buiten de norm valt hoor je erover. Zestien graden met een flauw zonnetje is alleen op Koningsdag nieuws.
Dus dat is onze volgende uitdaging: de aandacht vangen. En dan uiteraard niet zoals ik jullie heb ‘gevangen’ met de eerste zin van deze blog. Of zou je die zin 200 jaar geleden ook gehoord kunnen hebben aan de Waalkade?